To wymykającej się klasyfikacjom historia kilkunastu lat wspólnego życia matki i neuroatypowej córki, opowieść o inności, akceptacji i ciągłej próbie zrozumienia.
"Kącka najpierw porywa zagadkową sceną, a potem dalej, scena po scenie, pokazuje, jak to jest mieć "niestandardowe" dziecko" - pisze czytelniczka w jednej z kilkudziesięciu nadesłanych recenzji książki.